ทริปเดินทาง

รีวิว :: ทริปส่านซี-เหอหนาน(1-6/4/2017) ตอนที่1:เขาหัวซาน(华山)ผู้นำแห่งห้าขุนเขา

เขาหัวซาน มณฑลส่านซี เมืองหัวหยิน ท่องเที่ยวเขาหัวซาน 华山 ห้าขุนเขาหัวซาน

华山 คนไทยเรียก”หัวซาน” คนท้องถิ่นเรียก”ฮั้วซาน” (ออกได้หลายเสียงครับ) สถานที่แห่งนี้เป็น ยอดเขาที่ถือว่าเป็นอันดับ 1 ในหมู่ห้าขุนเขา คนจีนจะเรียกว่า “五岳之首-อู่เยว่จือโซ่ว” เพราะความสวยงามของหัวซานนี้ไม่เป็นรอง “ราชาขุนเขาหวงซาน”เลยครับ



ทริปนี้เกิดขึ้นเพราะมีตั๋วโปรของแอร์เอเซียไปกลับ 1500 บาทเท่านั้นครับ ค่าใช้จ่ายทั้งทริป(รวมวีซ่า)ต่อคน ก็ประมาณ 16000 บาทเท่านั้นเองครับ โดยช่วงบ่ายวันที่ 1 เมษายนเราก็เดินทางโดยสายการบินแอร์เอเซีย เที่ยวบินอะไรแอดมินลืมไปแล้ว ดองไว้นานเกินกว่าจะมาเขียน กว่าจะถึงก็ประมาณ 21.30 น. ดึกมาก

ในสนามบินดอนเมืองนั้นมีเล้าของคิงพาวเวอร์เปิดให้บริการแล้วนะครับ

เพราะฉะนั้น เราจึงเหมารถเถื่อน(แพงกว่าแท็กซี่พอตัว)เพื่อไปยังที่พักบริเวณสถานีรถไฟความไวสูง “ซีอานเป่ยจ้าน-西安北站” เพื่อในวันรุ่งขึ้นจะได้เดินทางสะดวกหน่อย

ห้องพักในราคาประมาณ 290 หยวน มีรถบริการรับส่งสถานีรถไฟด้วยนะครับ ที่สำคัญฟรี!

คอนเฟริมส้วมและวิวกันสักหน่อยครับว่าโอเคใช้ได้เลย

ในวันรุ่งขึ้นแต่เช้าตรู่ 10 โมงเช้านู้นและ รถของทางโรงแรมก็ได้ไปส่งเราไปยังสถานีรถไฟบริเวณจุดรับตั๋ว คนแน่นโครตๆ แต่พอได้ตั๋วแล้วก็ซื้อข้าวขึ้นไปกินบนรถไฟครับ เป้าหมายของวันที่ 2 นี้ก็คือเมือง “หัวหยิน-华阴” เมืองเล็กๆแต่มีสิ่งไม่เล็กอยู่ด้านหลังเมือง

ซ้าย : บรรยากาศในสถานีรถไฟซีอานเป่ย
ขวา : สัญลักษณ์จุดขายตั๋วเพื่อเข้าชมเขาหัวซาน

โดยวิธีการเดินทางไปเขาหัวซาน โดยเริ่มจากสถานีรถไฟนั้นง่ายมากๆครับ แค่นั่งรถฟรี จากป้ายเมย์หน้าสถานีรถไฟสาย 1 (ฟรี) ประมาณ 5 ป้ายรถเมย์ก็ถึงแล้วครับ

บริเวณด้านหน้าจุดขายตั๋วรถจอดได้เยอะมากๆครับ

โดยวิธีการขึ้นไปบนเขาหัวซานนั้นมีสามวิธีนะครับ แบ่งง่ายดั่งนี้เวลาซื้อตั๋วจะได้ไม่ งง โดย
1.เดินครับง่ายมาก โดยเวลาเราซื้อตั๋ว จะมีแยกขายเส้นตั๋วรถ (ต้องขึ้นรถของอุทยานไปเท่านั้น) โดยจะแบ่งเป็น “เส้นตะวันตก(西线)” กับ “เส้นตะวันออก(东线)” ให้บอกว่าจะไปเส้นตะวันออกครับ แต่ไม่ต้องซื้อบัตรกระเช้า ค่ารถไปกลับประมาณ 40 หยวน
2.ขึ้นกระเช้าฝั่งตะวันออก เป็นกระเช้าหลักของเขาหัวซานที่มีมานานแล้วครับ ขึ้นลงประมาณ 150 หยวน ไม่รวมค่ารถ ต้องซื้อแยกต่างหาก
3.ขึ้นกระเช้าฝั่งตะวันตก(แอดมินเลือก) เป็นเส้นที่โครตเปลืองที่สุดแต่วิวสวยที่สุด เป็นกระเช้าที่สร้างขึ้นใหม่ ค่ารถ 50 หยวน(ไปอย่างเดียว) ค่ากระเช้าขึ้นอย่างเดียว 150 หยวน ประมาณว่าแพงเป็นสองเท่าของสายตะวันออกครับ

หลังจากนั่งรถมา 1 ชั่วโมงก็มาถึงจุดขึ้นกระเช้า

กว่าจะได้ขึ้นกระเช้าก็ยังต้องเดินกันขี้แตกกันไปข้างละครับ

ก่อนจะขึ้นเขาหัวซานนั้นจะชอบมีป้ายบอกว่า อายุเกิน 60 ไม่ควรมาเที่ยวที่นี่ แอดมินก็อยากจะรู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน

วิวระหว่างทางดูน่ากลัวแต่ก็สวยมากทีเดียวครับ เพลินเลย เกือบ 20 นาที

เมื่อขึ้นมาถึงจำได้ว่าวันนั้นแดดออกแรงมากๆ แต่ด้านบนเขายังมีเศษซากหิมะครับผม !

บนยอดเขาหัวซานแห่งนี้จะแบ่งยอดหลักตามทิศต่างๆ นะครับ โดยจะมี 北峰 西风 南风 东峰 หรือแปลเป็นไทยก็ ยอดเหนือ ยอดตะวันตก ยอดใต้ ยอดตะวันออก สี่ยอดหลัก โดยจุดที่ตั้งกระเช้าก็จะมี “ยอดเหนือ(กระเช้าราคาถูก)” กับ “ยอดตะวันตก(กระเช้าแพงเวอร์)” ส่วนจุดยอดฮิตที่เป็นบันไดริมเหวมีโซ่กั้นนั้น จะอยู่ที่ยอดทิศใต้กันครับผม เรามุ่งไปชมกันก่อนเลย

เส้นทางมุ่งสู่ยอดทิศใต้ ปล.ใครจะพักบนเขาหัวซานที่พักอยู่ที่ยอดทิศตะวันตกนะครับมีโรงแรม

จะมีจุดชมวิวที่สามารถมองเห็น ยอดทิศตะวันออกได้ มองแล้วเหนื่อยแทนครับ

รูปซ้าย : ตีระฆังให้ด้งกังวาลไปทั่วหุบเขาเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต(เสียเงินนะครับ)
รูปขวา : สิ่งขึ้นชื่อของหัวซาน “长空栈道-ระเบียงทางเดิน” ตกลงไปตายไม่มีใครรับผิดชอบนะครับเรียกว่าตายฟรี แอดมินไม่ได้ลอง(ลองเดินนะครับไม่ได้ลองตาย) วันที่ไปเป็นช่วงวันหยุดยาว “วันเชียงเม้ง”

ที่ตั้งขอผาสำนึกตนในวรรณกรรมของ อ.กิมย้ง

เนื่องจากเวลาอาจจะไม่พอและแอดมินอยากจะลิ้มรสชาติการเดินลงจากเขาว่าเป็นอย่างไรทำไมคนอายุเยอะห้ามมา ทำให้เราไม่แวะไปที่ยอดเขาทิศตะวันออกนะครับ จะมุ่งไปยอดทิศเหนือซึ่งเป็นทางลงและจุดขึ้นลงกระเช้าเลยครับ

ทางเดินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่อาจเป็นเพราะนักท่องเที่ยวเยอะเกิน

ด่านจินสั่ว(金锁关) เรียกแบบไทยๆก็ด่านกุญแจทองคำ เป็นด่านสุดท้ายของยอดทิศเหนือ แต่เราเดินย้อนจึงเป็นด่านโหดร้ายด่านแรกนะครับ

ตามรายทางวิวสวยงามตามท้องเรื่อง

จากรูปจะเห็นถึงความโหดร้ายของเส้นทางในการเดินบนด้านบนนี่ยังไม่ถือว่าเป็นด่านยากนะครับ ด่านยากจริงๆคือขึ้นลงเขา แค่ทางเดินระหว่างยอดเหนือไปทางยอดอื่นก็รู้สึกว่าน่ากลัวแล้วครับ

แต่ว่าวิวและบรรยากาศความสวยงามบริเวณยอดทิศเหนือนั้นต้องบอกเลยครับว่าสวยจริงๆ

รูปด้านซ้ายไกลๆ ลิบนั่นละครับ ที่ตั้งของจุดขึ้นลงกระเช้าดู่แล้วหวาดเสียวหัวใจ

แต่ว่าแอดมินเลือกทางที่จะเดินลงเขาเองจึงเบี่ยงออกไปทางด้านข้างครับ
อาจจะรู้สึกว่าคนที่เดินไปขึ้นกระเช้านั้นน่าสงสาร แต่ว่าคนเดินลงนั้นน่าสงสารกว่าเยอะมากครับ

ระยะทางเดินลงเขาบอกว่าแค่ 2.5 กม. แต่ในความรู้สึกผมมันไม่ใช่แล้วละครับ เดินจนเข่าสั่นเป๊ะๆๆๆ สำนึกผิดเลยเวลาเดินลงไปได้ครึ่งทางเท่านั้น

ถึงกลับต้องถอดรองเท้าเดินเท้าเปล่ากันละครับ กัดตีนจนทนไม่ไหวแล้ว

ลงไปเรื่อยๆ ยังไม่เห็นปลายทางเลยครับ

ใกล้แล้ว ฮึบๆๆ แข็งใจอีกนิด เจอวิวแบบนี้คือเดินได้ 75% แล้วนะครับ เข่าและขาชาจนไม่มีคำบรรยายใดๆแล้วครับ

และแล้วก็จะเจอรูปปั้นกองเชียร์เหล่าทหารแดงว่า เฮ้ยถึงแล้วมาถ่ายกับป้ายมาๆๆ

กว่าจะออกไปถึงมืดพอดีเลยครับ ปล.ขานี่ปวดจนถึงวันกลับเลยครับ

ก่อนจบวันก็ให้รางวัลแก่กระเพาะเบาๆ ด้วยสุกี้เสียบไม้(串串火锅)

ปล.ถ้าคิดจะเดินขึ้นลงเขาหัวซาน ล่ะก็กรุณาคิดและตรึกตรองให้ดีก่อนนะครับ -3-


Exit mobile version