รีวิว :: ทริปย่าติงปี2018(19-27/10/2018) : ครึ่งแรก เส้นทางสู่สวรรค์แห่งดวงตา (เต้าเฉิง-ย่าติง)

ทริปเดินทาง

6 years ago

มณฑลเสฉวน เต้าเฉิงย่าติง ย่าติง ภูเขาสี่ดรุณี ค่ายทิเบตตันปา ซินตูเฉียว ไห่จื่อซาน

亚丁 ย่าติง หรือ ที่คนไทยเรียกกันติดปากว่า เต้าเฉิงย่าติง ในปีนี้ก็เป็นปีที่ 3 แล้วที่จัดกันเหมือนเป็นประเพณีเลยนะครับ โดยปีนี้จัดรถคันใหญ่ สะดวกกว่าเดิม คนเยอะจึงมีไกด์ท้องถิ่นชาวทิเบตติดไปด้วย กับเส้นทางเดิมๆ สาย G318 นะครับ

รีวิว : ทริปเต้าเฉิงย่าติงปี 2016
รีวิว : ทริปเต้าเฉิงย่าติงปี 2017
บทความเกี่ยวกับ : เต้าเฉิงย่าติง

โดยปีนี้รับสมาชิกเป็น 2 รอบครับ บินสองสายการบินไล่เลี่ยกัน โดยสมาชิกรอบแรกสายการบินเครื่องบินพัง ดีเลย์ไปสบายๆ 14 ชั่วโมงครับ งานนี้ลำบากเลย ทริปในวันแรกที่วางแผนไว้คือ “พระใหญ่เล่อซาน-乐山大佛” แบบแปลก จึงไม่ได้ไป แต่มีรูปของกลุ่ม 2 ที่ไปมานะครับ

เอาภาพสมาชิกมาแค่นี้นะครับ จริงๆ มีอีกเยอะงดงามมาก

วันที่ 2 ของการเดินทาง : พวกเรารวมตัวกันที่หน้าโรงแรม เวลาประมาณ 6.00 น. เพื่อรอการออกเดินทางมุ่งหน้าไปยัง “เมืองรื่อหลง” ที่ตั้งของอุทยานสี่ดรุณี นั่นเอง

ซึ่งใช้เวลาต่ำๆ ในการเดินทางก็ประมาณ 4 ชั่วโมง นะครับ

จากนั้นก็แวะกินข้าวก่อนเข้าไปในอุทยานสี่ดรุณีตามระเบียบนะครับ
ต้องรีบทำเวลาจะได้มีเวลาอยู่ในอุทยานกัน นานๆๆๆ

ด้านในสุด ซึ่งห่างจากทางเข้าประมาณ 20 กม.

ซึ่งจุดท่องเที่ยวด้านในจะมีจุดแวะจอดประมาณ 5-6 จุด ถ้าไม่ใช่สายเดินลงนะครับ

จากนั้นก็ค่อยๆ ทะยอยลงมาทีละชั้นทีละชั้น

จุดตรงนี้เรียกว่ายอดโปตาลา

จุดด่านล่าง จะมองเห็นด้านบนมีหิมะตกละครับ

พอเราลงมาได้สักครึ่งทางก็ต้องเผ่นกันลงมาละครับเพราะด้านบนหิมะลงหนักแล้ว

หลังจากกลับลงมาถึงด้านล่างประมาณ 17.00 น. เรายังต้องนั่งรถไปอีกกว่าจะถึงตันปา และ เข้าไปยังตัวค่ายทิเบตตันปา ก็เป็นเวลา 20.30 น. กันแล้วนะครับเรียกว่ามืดจนมองไม่เห็นวิวด้านข้างกันเลยทีเดียว

วันที่ 3 ของการเดินทาง เช้านี้เราตื่นมาท่ามกลางหุบเขารายล้อม มีเวลาให้เราอู้เดินเล่นกันท่ามกลางหัวใจแห่งขุนเขากัน จนถึงเที่ยงเลยทีเดียว แต่เมื่อเรากินข้าวกลางวันเสร็จ ก็ต้องรีบออกเพราะถนนมีเวลาปิดเปิดนะครับ

บริเวณด้านข้างก็คือสายน้ำที่มาจากภูเขาน้ำแข็งนั่นเอง

จะเรียกกว่าค่ายได้ต้องมีบ้านอยู่มากกว่า 100 หลังคาเรือน

โดยรอบๆ ค่ายแห่งนี้มีภูเขาสูงทะลุขึ้นไปถึงแนวเมฆเลย

เช้านี้แอดมินโครตขี้เกียจ ตื่นมาเสร็จก็ปีนขึ้นไปบนดาดฟ้าที่พัก ใช้โดรนตัวจิ๋วบินดูรอบๆครับ

โดยในช่วงบ่ายเราไม่มีเวลาแวะหยุดกลางทางบ่อยนัก เพราะต้องรีบทำเวลาก่อนถนนปิด จึงไม่ได้ถ่ายภาพยอดเขาก้งกา เลย