亚丁 ชื่อนี้คนไทยในปัจจุบันจะรู้จักกันเป็นอย่างดี ไม่เหมือนเมื่อ 12 ปีก่อนที่ถือว่าเป็นดินแดนมหัศจรรย์ที่เข้าถึงได้ยากมาก ปัจจุบันสนามบินก็มีแล้ว การคมนาคมก็สะดวกสบาย ปัญหาจะมีก็อย่างเดียวคือ ร่างกายของเรานั่นเอง โดยในปีนี้ตัวผมได้มีโอกาศกลับไปเยือนสถานที่นี้อีกครั้งแต่ แค่เปลี่ยนเส้นทางจากทางอากาศ ไปเป็นทางบกผ่านเส้นทางสุดสวย ถนนหลวงสาย 318(ขากลับ) ขาไปก็ผ่านสายที่ชาวบ้านไม่ค่อยไปกัน งวดนี้จะได้เจอกันขอบฟ้าที่หายไปหรือไม่ ค่อยๆอ่านกันไปนะครับ บ่นไม่เยอะหลอกครับ <<<รีวิวย่าติงปี 2016 : คลิกเบาๆ!>>>
成都 มหานครเฉิงตู อดีตเมืองหลวงแห่งจ๊กก๊กของเล่าปี่ คือจุดหมายแรกที่พวกเรามาเยือน เรามาถึงเมืองนี้ ในเช้าตรู่เวลา 1.00 น.ของวันที่ 21 ตุลาคม 2017 รอรถที่นัดมารับกว่าจะถึงที่พักก็ปาเข้าไปเวลา 2.30 น. เมื่อจัดแจงเวลาเจอกันในวันรุ่งขึ้นเสร็จเรียบร้อย (หลายๆท่านจะไปชมหมีแพนด้า ตื่นมาแหลกต้นหญ้าในช่วงเช้ากัน แต่แอดมินขอนอนเยอะๆดีกว่า) ก็มารวมตัวกินข้าวกันในช่วงเวลาประมาณเที่ยงวันของที่ 21 ตุลาคม ในวันแรกเป้าหมายเราคือพักผ่อนครับ บริเวณที่พักไม่ไกลนักประมาณ 1.5 กม. จะมีตรอกคนเดินที่คนจีนเรียกว่า “ควานไจ้เซี่ยง-ซอยเล็กใหญ่(宽窄巷)”
สิ่งที่ขึ้นชื่อบริเวณนี้มากที่สุดก็คือร้านน้ำชาครับ เพราะมันแพง คนมากินได้ก็ดูว่ามีเงินไงครับ!
 |
 |
เผอิญแอดมินไม่ค่อยจะมีเงินเลยชมหมีแพนด้าแล้วก็จากไป
ในคืนแรกนั้นเวลาเหลือเยอะหน่อย เลยจัดสุกี้มื้อใหญ่ กินไปเรื่อยๆ จนอิ่มแต่อย่าเหลือเสียดายของ ผมก็ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปมาเยอะด้วยสิ เลยขอเอารูปของกินรวมๆ ลงมานะครับ
ส่วนที่พักโดยรวมแล้วทุกท่านบอกว่าดีมว้ากกก！
มีฮีตเตอร์ทุกโรงแรมเลยครับ
四姑娘山 หรือ ภูเขาสี่ดรุณีนั้นก็คือ เป้าหมายถัดไปในการเดินทางของเรา ในเช้าวันที่ 2 ของการเดินทางนั้น พวกเราออกกันตั้งแต่ 7 โมงเช้า คือไม่รอกินข้าวเช้าของโรงแรมแล้ว ลุยเลยเตรียมเสบียงด่วน โดยเราจะผ่านพื้นที่บ้านเกิดของ “ขงเบ้ง และ แหล่งอนุรักษ์หมีแพนด้า” “ว้อหลง/卧龙” แต่ว่า พื้นที่บริเวณ ภูเขาสี่ดรุณีนั้นใหญ่มาก เราคงเที่ยวไม่หมดก็ขอแวะแค่ “ธารน้ำซวงเฉียวโกว-双桥沟” ก่อนนะครับ ปล.ใครจะมาเองให้มาลงที่ “หมู่บ้านรื่อหลง-日隆” นะครับ ปล.พยากรณ์อากาศบอกว่า อุณหภูมิจะอยู่ประมาณ 14-18 องศาเซลเซียส !!!!!!!
และแล้วสองข้างทางระหว่างทางไป “หมู่บ้านรื่อหว่า” ก็เต็มไปด้วยหิมะสีขาวปกคลุมสองข้างทาง
โดยจุดท่องเที่ยวที่ชื่อว่า “ซวงผิงโกวแห่งภูเขาสี่ดรุณี” แห่งนี้ จะเป็นการไต่ระดับจากระดับ 2XXX เมตร ขึ้นไปจนถึงด้านบนสุดที่ 38XX เมตร หรือก็คือด้านบนจะสามารถมองเห็น ภูเขาสี่ดรุณีได้เต็มๆ สองตา แต่ทว่า วันที่พวกเราไปนั้นเป็นวันแรกที่หิมะลงพอดี อดเห็นเลย มองดูปุยนุ่นแห่งหิมะแทนไปละกันนะ
 |
 |
ระหว่างทางเดินไปห้องส้วมบริเวณด้านบนสุดของ “ซวงผิงโกว” ต้นไม้เริ่มถูกปกคลุมด้วยหิมะ
 |
 |
มีอีกหลายๆจุดที่อยากจะถ่ายให้เยอะกว่านี้ แต่กล้องไม่ได้กันหิมะที่ตกลงมาใส่หน่ะสิครับ
 |
 |
เมื่อหิมะตก ผู้คนทั้งหลายก็จะนิยมไปหลบซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้เหมือนหลบฝนกันเหมือนกันนะครับ
และควรเตรียมตัวไปให้ดีไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นหวัดได้ง่ายๆนะครับ
丹巴 ตันปา เป็นเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งที่มีประชากรที่อาศัยอยู่มีชาวทิเบตรวมอยู่ด้วย ซึ่งส่วนมากจะอาศัยอยู่บนภูเขากันเป็นกลุ่มๆ จนเกิดเป็นค่ายชาวทิเบต ที่ภาษาจีนเรียกว่า “เจี่ยจวีจั้งไจ้-甲居藏寨” ซึ่งถือว่าเป็นเมืองโบราณในรูปแบบหนึ่งที่มีความสวยงามตามธรรมชาติ ซึ่งสภาวะแวดล้อมนั้นโอบล้อมด้วยภูเขาใหญ่ ซึ่งกว่าพวกเราจะออกจาก ภูเขาสี่ดรุณีมาถึงจุดๆนี้ได้เวลาก็ปาเข้าไป 20.30 น. แล้ว เราจึงต้องรอจนถึงพรุ่งนี้เช้าถึงจะได้เห็นความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ
 |
 |
ถ้าฟ้าเปิดมีแสงมากกว่านี้คงจะสวยกว่านี้มากมายเลยครับ น่าเสียดาย!
 |
 |
ด้านบนเป็นภูเขา
ด้านล่างเป็นแม่น้ำ
ตรงกลางคือความอุดมสมบูรณ์
- รีวิว :: ทริปย่าติงครั้งที่2(20-29/10/2017)ตอนที่2:เขตพื้นที่ราบสูงซินตูเฉียว(新都桥)-หลี่ถาง(理塘)-เต้าเฉิง(稻城)
- รีวิว :: ทริปย่าติงครั้งที่2(20-29/10/2017)ตอนที่3:ตามหาขอบฟ้าที่ย่าติง(亚丁)
- รีวิว :: ทริปย่าติงครั้งที่2(20-29/10/2017)ตอนที่4:เส้นทางหลวง318สู่เมืองคังติ้ง(康定)-สะพานหลู่ติ้ง(泸定桥)-เฉิงตู(成都)
