ทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยาง
元阳梯田:yuanyangtitian

เหตุผลที่จัดว่าสวยที่สุด : ทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยาง นั้นตั้งอยู่ที่มณฑลยูนนานในบริเวณเขตเมืองหยวนหยาง(元阳县) ทางทิศใต้ของภูเขาไอเหลา(哀牢山), เป็นมรดกตกทอดทางวัฒนธรรม และ วิถีชีวิตที่สืบทอดกันมาในรุ่นต่อรุ่น จากบรรพบุรุษของชาวเผ่าฮานี(哈尼族). ทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยางมีอาณาบริเวณที่กว้างใหญ่, มีความยิ่งใหญ่ที่สามารถสะกดผู้คนได้, มีอาณาบริเวณครอบคลุมบริเวณด้านล่างสองฝั่งลำน้ำ “หงเหอ-红河” “เมืองหยวนหยาง””เมืองลี่วชุน””เมืองจินผิง”, แค่ในบริเวณเมืองหยวนหยางก็มีทุ่งนาขั้นบันไดเป็นเนื้อที่ถึง 80000 ไร่. เป็นจุดศูนย์กลางของทุ่งนาขั้นบันไดของชาวเผ่าฮานี. ลักษณะภูมิประเทศของเมืองหยวนหยางส่วนมากจะเป็นภูเขาที่มีลักษณะตั้งสูงชัน, ทุ่งนาขั้นบันไดทั้งหลายจึงเพาะปลูกอยู่ตามไหล่และเนินเขา, ความชั้นของนาขั้นบันไดหยวนหยางจะมีองศาความชันอยู่ที่ 15-75 องศา, ถ้าเรานำความสูงของภูเขาลูกนึงมาพิจารณา, จะพบว่าจุดที่สูงที่สุดของทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยางจะมีความสูงถึง 3000 เมตร.เป็นสิ่งที่ยากจะพบเห็นในบรรดาทุ่งนาขั้นบันไดทั่วโลก. ในบรรดาทุ่งนาขั้นบันไดที่มีอยู่ทั่วโลก,จะมีสักกี่แห่งที่ยิ่งใหญ่มีสภาพดุจดังป่าไม้ ใต้ก้อนเมฆปกปุยดั่งปุยนุ่น(ช่วงที่มีทะเลหมอก)นั้นยังมีทุ่งนาขั้นบันไดที่ยิ่งใหญ่ ทำให้สิ่งเหล่านี้ประกอบกันเป็นทิวทัศน์ที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่งนัก

ช่วงเวลาที่เหมาะสมแก่การท่องเที่ยว : ฤดูใบไม้ร่วง(สามารถมองเห็นทะเลหมอก), และวันที่ฟ้าเปิด. (ความเห็นส่วนตัว ใน ทุกๆฤดูกาลพันธุ์พืชจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปทำให้ สีของทุ่งนาขั้นบันไดมีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดทุกฤดูกาล และ ช่วงที่สวยที่สุดน่าจะเป็นช่วงก่อนและหลังวันตรุษจีน เพราะจะมีการปล่อยน้ำ และ ทดน้ำเข้าทุ่ง แต่คนอาจจะเยอะ)

จุดวิวทิวทัศน์ที่สวยที่สุด : ป้าต๋า(坝达), เหลาหู่จุ่ย(ปากเสือ-老虎嘴), ตัวอีซู่(多依树)

สถานที่ตั้ง : มณฑลยูนนาน

ในเขตบริเวณเมืองหยวนหยาง ทุกๆที่ที่มองเห็นล้วนเป็นทุ่งนาขั้นบันได, เมื่อออกจากบ้านมาไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็ล้วนแต่เห็นบรรยากาศที่งดงามของทุ่งนาขั้บบันได. ย้อนกลับไปเมื่อง 2500 ปีก่อน บรรพบุรุษของชาวเผ่าฮานี ได้อพยพย้ายถิ่นฐานจาก ดินแดนทิเบต มาถึง หยวนหยางแห่งมณฑลยูนนาน(ไกลมากๆ), ประสบกับปัญหาใหญ่ในการดำรงชีวิต ก็คือพื้นที่ในหุบเขาสูงนั้นไม่เหมาะแก่การทำการเพาะปลูก. แต่ด้วยนิสัยการไม่ยอมแพ้ต่อธรรมชาติของชาวเผ่าฮานี ก็ได้เกิดความคิดที่จะนำก้อนหินมาลบคมแล้วต่อกันเป็นกำแพงย่อมๆค่อยๆกั้นพื้นที่ในแต่ระดับความสูงของหุบเขา,จนทำให้พื้นที่ในความสูงในแต่ระดับแบ่งตัวเป็นชั้นๆ จนสามารถทำการเกษตรกรรมได้, จากนั้นก็ได้ทำการทดน้ำจากภูเขาไหลเข้ามายังพื้นที่เพาะปลูก จนสามารถทำการเพาะปลูกพันธุ์พืชต่างๆได้, จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน พื้นที่ในโซนภูเขาไอเหลานี้ก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงจนเป็น “ผลงานศิลปะ”. ในช่วงเวลาศตวรรษที่14 สมัยช่วงราชวงค์หมิง, วิธีการและเทคนิคพลิกพื้นผืนดิน และนำมาทำการเกษตรในลักษณะนี้ก็ได้เผยแพร่ออกไปทั่วทั้งประเทศจีนและ ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, ด้วยเหตุนี้ทำให้ชาวเผ่าฮานี ได้รับพระราชทานฉายาจากฮ่องเต้ราชวงค์หมิงว่า “เทพอินทรีแห่งเขาใหญ่-山岳神雕手”

ถึงแม้ว่าทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยางจะมีที่มาตั้งแต่สมัยอดีตอันไกลโพ้น, แต่ว่าทุ่งนาขั้นบันไดของชนเผ่าฮานีก็ยังมีระบบนิเวศน์ที่อุดมสมบรูณ์และยังได้รับการพัฒนาต่อมาตามยุคสมัย : ด้านบนของค่ายหมู่บ้านเป็นป่าอนุรักษ์อันอุดมสมบรูณ์ และมีการปลูกทดแทนส่วนที่ใช้ทำฝืนและถ่าน เพื่อเป็นต้นกำเนิดของทรัพยากรน้ำ : ด้านล่างของค่ายหมู่บ้านก็คือทุ่งนาขั้นบันไดที่กว้างใหญ่ไพศาลที่เป็นพื้นที่ในการทำการเกษตรกรรมเพื่อเลี้ยงมวลเหล่าชีวิตของชนเผ่าฮานี ; ในระดับความสูงเดียวกันกับค่ายหมู่บ้านหรือในตัวหมู่บ้าน ชนเผ่าฮานีก็ได้ทำการเพาะปลูกและเลี้ยงเห็ดพันธุ์ต่างๆ เพิ่มเติม สิ่งเหล่านี้เป็นวิถีชีวิตที่มีความสงบสุขของชนเผ่าฮานี เป็นวิถีชีวิตที่อาศัยพึ่งพาและช่วยเหลือเกื้อกูลกับธรรมชาติโดยถูกเรียกเป็น “ปัจจัยสำคัญทั้ง 4” แบ่งเป็น 1 ธารน้ำหงเหอ 2 ป่าไม้ 3 หมู่บ้าน 4 ทุ่งนาขั้นบันได เป็นระบบที่หมุนเวียนในการเกื้อกูลกันระหว่างชาวเผ่าฮานีกับธรรมชาติ

เดือน 2,3 เมื่อถึงเมืองหยวนหยาง, เมื่อเดินไปตามริมถนนหนทาง, ในเส้นสายตาที่เรามองออกไปจะเห็นเป็น ทุ่งนาขั้นบันไดจากภูเขาลูกต่างๆ ที่แบ่งเป็นชั้นๆไล่ระดับลงมาสุดลูกหูลูกตา, ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อแสงอาทิตย์สุริยันสาดส่องลงมา ทำให้ทิวทัศน์ที่สายตาเรามองเห็นมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านสีสัน ประกอบกับเครื่องแต่งกายอันหลากสีสันของชาวเผ่าฮานี และ ชาวเผ่าอี๋ ที่ทำการเกษตรอยู่กลางทุ่ง ทำให้ยิ่งมีสีสันมองดูยิ่งรู้สึกสดชื่นแต่จิตใจสงบ, ในตัวเมืองและหมู่บ้านตามท้องถนนล้วนสามารถพบเห็นชนเผ่าต่างๆ เดินผ่านไปมา แต่ถ้าเราอยากสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองจริงๆ ก็ขอแนะนำเป็นด้านล่างของหมู่บ้าน, และเมื่อถึงเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้น ตามประตูบ้านของชาวบ้านต่างๆทุกๆคนก็ออกมาจากบ้านเพื่อมุ่งหน้าไปทำงาน ของขายตามท้องถนนก็โผล่ออกมาให้เลือกมากมาย และเป็นช่วงเวลาทองของนักถ่ายภาพที่จะได้ภาพงามๆที่สุดในชีวิตสักภาพหนึ่งก็เป็นได้

ป้าต๋า(坝达)
ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเมืองหยวนหยางห่างออกไป 43 กม., บนพื้นที่ “ซินเจียตงปู้-新街东部” ในบริเวณ 15 กม.นั้นประกอบไปด้วย “ชิ่งโค่ว-箐口”, “ฉวนฝูจวง-全福庄”, “หมาลี่ไจ้- 麻栗寨”, “จู๋หลู่-主鲁” เรียงตัวกันเป็นทุ่งนาขั้นบันไดขนาดใหญ่. จุดนี้เป็นจุดที่เหมาะแก่การถ่ายภาพยามเย็นเป็นอย่างมาก เพราะจะเห็นหมู่บ้านและค่ายต่างๆรวม 17 แห่ง และทุ่งนาขั้นบันไดของชนเผ่าฮานีอีกกว่า 4000 ไร่ เป็นจุดชมทุ่งนาขั้นบันได และ ทะเลหมอกที่สวยที่สุด และยังเป็นสถานที่ในการค้นคว้าการทำนาขั้นบันไดในรูปแบบใหม่ๆ
เหลาหู่จุ่ย(ปากเสือ-老虎嘴)
ประกอบไปด้วยพื้นที่ “เหมิ่งผิ่น-勐品”, “ต้งผู่-硐浦”, “อาเหมิ่งค้ง-阿勐控”, “เป่าซานไจ้-保山寨” เป็นเนื้อที่กว่า 3000 ไร่. ตั้งแต่จุดที่เรียกว่าปากเสือจนไปถึง แท่นชมวิว บรรยากาศสี่ด้านจะมีสามด้านที่เป็นทุ่งนาขั้นบันไดเรียงรายออกไปในลักษณะสูงต่ำสลับกัน. ในตอนที่พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้าไปนั้น สี่ของทุ่งนาจะค่อยๆเปลี่ยนไปตามการสะท้อนของระดับขั้นสูงต่ำของทุ่งนาเป็นสีสันที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างน่าอัศจรรย์
ตัวอีซู่(多依树)
ประกอบไปด้วย “ตัวอีซู่-多依树”, “อ้ายชุน-爱春”, “ต้าหว่าเจอ-大瓦遮” เป็นจุดที่มีทุ่งนาขั้นบันไดที่มีขนาดใหญ่ที่สุด, เป็นจุดที่เหมาะแก่การถ่ายภาพแสงอาทิตย์สาดส่องผ่านกลุ่มเมฆที่บดบังมากที่สุด(เพราะทุ่งนามีขนาดใหญ่ที่สุด)

แนะนำ
•การเดินทาง : มีรถทัวร์สามารถนั่งจากเมืองคุนหมิงที่ “สถานีขนส่งสายใต้-昆明南部客运站” มายังเมือง “หยวนหยาง” ใช้เวลาประมาณ 6-7 ชั่วโมง(ดีกว่าเมื่อก่อนที่ต้องนั่งไปลงเมืองเจี้ยนสุ่ยแล้วค่อยต่อรถ) หรือ ขึ้นรถไฟไปลงเมือง “เจี้ยนสุย-建水” หรือเมือง “เก้อจิ้ว-个旧” แล้วค่อยต่อรถไปที่หยวนหยาง
•ที่ตั้ง : มณฑลยูนนาน เมืองหยวนหยาง ทางตอนใต้ของภูเขาไอเหลา
•ส่วนตัวแนะนำ : ถ้ามีเวลามากพออยากให้แวะไปยังเมืองเจี้ยนสุ่ยก่อนมา เพราะมีเมืองโบราณ และ ยังมีก๋วยเตี๋ยวขึ้นชื่อของมณฑลยูนนาน; ทุ่งนาขั้นบันไดหยวนหยางปัจจุบันมีจุดท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นอีกมากมายเพราะแต่ละแปลงมีการปลูกพืชที่มีสีสันต่างกันมากมาย