河南เหอหนาน มณฑลอีกมณฑลหนึ่งในตอนกลางของประเทศจีน ที่คนไทยมาเที่ยวกันน้อย แต่ถ้าบอกถึงนครลั่วหยาง หลายๆ คนก็คงจะนึกออก บริเวณนี้มีสถานที่สวยงามมากมาย และ อุดมไปด้วยประวัติศาสตร์ภาคกลางของจีนนะครับ แต่แอดมินไม่เน้นเมืองจ่ะ

โดยเช้าตรู่วันที่ 4 ของการเดินทาง เราก็เดินทางมาถึง นครลั่วหยางกับสภาพกล้ามเนื้อขา เต้นไปเต้นมาตุบๆๆ ก็ให้โรงแรมส่งรถมารับที่สถานีรถไฟจ่ะ

เวลาประมาณเที่ยงหลังจากกินอาหารเที่ยงเสร็จ ก็ลุยกันต่อเลย ใครไม่ไหวแล้วต้องการพัก ก็อยู่ที่โรงแรม ส่วนใครจะทรมานร่างกายกันต่อก็ไปกันต่อเลยฮะ

ซึ่งสถานที่ต่อไปก็คือ “ถ้ำพระหลงเหมิน-หลงเหมินสือคู” นั่นเอง โดยถ้ำพระแห่งนี้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์มากมาย แต่ไม่ขอเขียนที่มานะครับ ลองไปหาอ่านในรีวิวเก่าๆ ของผมนะครับเคยไปมาแล้ว แต่ความยิ่งใหญ่ถูกจัดให้เป็นระดับเดียวกับถ้ำมั่วเกาแห่งตุนหวงเลยทีเดียว และ ในปี 2019 นี้ถ้ำใหม่ๆ ที่ขุดเพิ่มมาภายหลังได้เปิดให้เยี่ยมชมได้แล้วนะครับ ซึ่งจะอยู่ทางด้านทิศตะวันออก ต้องขึ้นเขาไปอีก

โดยสมาชิกในกลุ่มร่างกายกรอบกันหมดแล้วครับ เลยไม่เน้นชมอะไรมากมายๆ เดินๆ ดูรอบๆเสร็จก็จะต้องรีบกลับไปพักแล้วครับ เพราะการเดินทางมันยังอีกยาวไกลเลย วันนี้แอดมินเลือดกำเดาไหลออกจากรูจมูกพร้อมกันสองข้างเลย 哈哈哈 คงตื่นเต้นมากไป

ก่อนกลับหรือลาจากก็อย่าลืมมุมถ่ายภาพสุดคลาสสิค ซึ่งก็คือถ่ายถ้ำพระทิศตะวันออก จาก มุมทิศตะวันตก ซึ่งเป็นมุม แลนตะเข็บ กันนะครับ

และก็ตัดจบเป็นวันที่ 5 ของการเดินทางอย่างรวดเร็วไปเลยนะฮ้าบบบบ ซึ่งวันที่ 5 นี้เราเดินทางออกนอกลั่วหยางไปอีกประมาณ 200 กม. ไปที่อุทยานอวิ๋นไถซาน กันนะครับ มีการเปลี่ยนแปลงจากเดิมที่เราจะไป ภูเขาลัทธิเต๋าแต่ไปไม่ได้ เพราะ ช่วงนั้นไม่อนุญาตชาวต่างด้าว เข้าไปนะครับ (ปล.อวิ๋นไถซาน ไม่แน่ต่อไปก็เข้าลำบากละครับ เพราะ ทั่นผู้นำจีน จะเอากองทัพมาตั้งศูนย์ที่แถวๆ ลั่วหยางนั่นเองครับ)

โรงแรมเหมือนเราเหมาครับ อุทยานก็เหมือนเราเหมา คนกระปี้ดดด เดียว เที่ยวสบายใจ รูปโรงแรมเป็นตอนกลางคืนอันแสนหนาวเหน็บนะครับ

โดยอวิ๋นไถซานช่วงที่ไปค่าบัตรค่ารถไม่เกิน 150 หยวนครับ จะแบ่งเป็น 3 จุดใหญ่ๆ คือ 1.หุบเขาหินแดง(ผาหินแดง) 2.แห่งวิวทิวทัศน์เรียกจิ่วไจ้โกวน้อย 3.วัดเจ้าแม่กวนอิม(อันนี้สร้างใหม่) โดยเราไปผาหินแดงก่อนเลย

จุดแรกเลยเราจะอยู่บนสะพานต้องเดินลงไปนะครับ

อาเฮียเสื้อเหลืองขณะเดินลงกันครับ

ตรงนี้ถ้าชอบถ่ายรูปละก็นะครับ บอกเลยอยู่กันยาวๆเลย!

น้ำตกบางจุดก็แข็งกลายเป็นน้ำแข็งไปแล้วนะครับ

และในช่วงตอนบ่าย (กว่าจะได้กินข้าวกลางวันก็ 15.00 น. แล้วครับผม) และด้านในที่เรียกว่า “จิ่วไจ้โกวน้อย” นั้น ข้างนั้นเกิดหิมะละลายถล่มทำให้เข้าไปด้านในถ้ำน้ำแข็งไม่ได้นะครับ (อาจมีการซ้อมทหารของหน่วยกองปฏิบัติการพิเศษฮะ)

พื้นน้ำแข็งจนกลายสภาพเป็นกระใสๆ ได้เลยครับ

และในเช้าวันที่ 6 ก่อนเดินทางกลับเมืองลั่วหยาง นั้นเราก็ได้แวะไปวัดเจ้าแม่กวนอิมก่อนนะครับ ซึ่งแอดมินไม่ใช่สายวัด เลยไม่ขอรีวิวอะไรมากนะครับผม

การเดินทางจากเมืองลั่วหยางไปยัง “จางเจียเจี้ย” นั้นเดินทางไปทางรถไฟมีแต่สถานี “กวนหลิน” แห่งเดียวนะครับในปัจจุบัน ซึ่ง สถานีโครตเล็ก ใหญ่กว่าสถานีดอนเมือง ตรงข้ามสนามบินดอนเมือง นี้ดเดียวเองนะครับ ทั้งหนาวทั้งแคบ “ตัดจบ” แวบ!!!