广西กว่างซี มณฑลที่มีพื้นที่ติดกับประเทศเวียดนาม เป็นมณฑลที่เป็นพื้นที่ปกครองพิเศษของ “เผ่าจ้วง-壮族” ซึ่งมีภาษาท้องถิ่นคล้ายๆ ภาษาไทยอยู่บ้าง เช่นเรียก คน นับตัวเลข ถ้วยชาม จึงน่าเชื่อมากว่าคนไทย มาจากสิบสองปันนา หรือ บริเวณกว่างซี ซะมากกว่า เทือกเขาอันไต จากตอนบนของ กว่างซี ครับ

ซึ่งหลังจากเราลาจาก เมืองโบราณเจิ้นเหยี่ยน กันมาแล้วในวันที่ 6 ของการเดินทางในทริปนี้ เราก็นั่งรถไฟหัวกระสุนยิงยาว จาก “เมืองกุ้ยหยาง” ลัดเลาะผ่าน กุ้ยหลิน จนหยุดที่ “เมืองหนานหนิง” ในเวลากลางคืนก่อนเข้าที่พัก ครับผม

ซึ่งในวันที่ 7 ของการเดินทางนี้ เราก็จะมุ่งหน้าไปยังเขตชายแดนจีน-เวียดเนียม ที่ “เมืองต้าซิน” ซึ่งเราใช้เวลานอนหลับบนรถ ประมาณ 3 ชั่วโมง ก็เดินทางไปถึงแล้วครับ ไวมากกกกก พอถึงก็ไม่พูดมากกินเข้าเสร็จไปชมน้ำตกกันเลยจ้า ซึ่งน้ำตกเต๋อเทียนนั้น ถือว่าเป็นน้ำตกที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของประเทศจีนเลยก็ว่าได้ครับ

เนื้อหาจะไปไวหน่อยนะครับ รีบมากๆ เพราะดองไว้นาน

โดยเราไปก่อนที่น้ำป่าจะมาได้ประมาณ 10 วันครับ และช่วงที่ไปคนไม่เยอะเท่าไหร่ มันดีต่อใจมากๆเลยครับ ณ จุดนี้

ใช้โดรนบินถ่ายได้นิดเดียวนะครับ เพราะถ้าบินออกไปจะผิดกฏหมายได้

หลังจากเที่ยวชม น้ำตกเต๋อเทียน จบแล้วในช่วงบ่ายแก่ๆ เราก็จะเดินทางไปยัง สถานที่อีกแห่งของเมืองต้าซินที่สวยงามและขึ้นชื่อก็คือ “ทุ่งนาหมิงซื่อ” นั่นเองครับ ซึ่งที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวน้ำตกประมาณ 15 กม. เท่านั้นเอง

มีความคล้ายกุ้ยหลิน ใช้เป็นจุดถ่าย ซีรี่ย์จีนหลายเรื่องแล้วครับ คนน้อยเงียบสงบสุดๆ

และในวันที่ 8 ของการเดินทาง จุดหมายอีกจุดก่อนเดินทางกลับ “เมืองหนานหนิง” นั้น ก็คือหุบเขาถงหลิง “ถงหลิงต้าเสียกู่” นั่นเองครับ แต่โชคร้ายฝนตกเยอะ จึงไม่ค่อยกล้านำกล้องออกมาถ่ายรูป

ต้องเดินลงไปก้นเหวประมาณ 800 เมตรได้ฮะ

ขณะเดินลงฝนตกลงมาซ้ำอีกรอบจ้า

ที่เด็ดกว่านั้นเราลอดถ้ำด้านในได้ด้วยนะครับ

ขออภัยเป็นอย่างสูงที่ รีวิว ทำออกมาล่าช้าไป 3 เดือน และเขียนแบบโครตลวกๆ ครับผม